Cele opieki zdrowotnej dla większości z nas wydają się dość oczywiste. Leczymy się po to, by wyzdrowieć. Jednak z biegiem lat sprawy zaczynają się komplikować – nie wszystkie choroby da się wyleczyć, a zażywanie niektórych leków może powodować skutki uboczne. Cele opieki da się z grubsza podzielić na:
- Leczenie – gdy jesteśmy młodzi za oczywisty uznajemy fakt, że proces leczenia powinien prowadzić do całkowitego wyzdrowienia. I większość znanych nam z codziennego życia dolegliwości faktycznie nie powoduje trwałych ubytków zdrowotnych – grypa, przeziębienie, ospa wietrzna, czy złamana noga nie stanowią problemu dla współczesnej medycyny.
- Stabilizacja – czasami celem terapii jest ustabilizowanie stanu pacjenta. Dobrym przykładem na terapię prowadzącą do utrzymania kruchego stanu równowagi jest leczenie cukrzycy. Nie wynaleziono do tej pory żadnego skutecznego leku na cukrzycę, a skuteczna kuracja polega po prostu na podawaniu insuliny.
- Zapewnienie komfortu – ten sposób terapii zapewniają hospicja i centra opieki paliatywnej. Celem tego rodzaju leczenia jest zminimalizowanie negatywnych skutków określonej choroby. Uśmierzenie bólu, czy oczyszczenie chorej osoby może wydatnie zwiększyć komfort osoby w ostatnich dniach życia.
Wymienione wyżej cele terapii mogą ze sobą współistnieć – na przykład pacjent może być leczony równocześnie na zapalenie cewki moczowej i stwardnienie rozsiane. W jednym, jak i w drugim przypadku sposoby i cele leczenia będą odmienne. Należy jednak pamiętać, by w takich sytuacjach unikać interferencji.